gece doğursa beni çığlıklarındanher aşk kendi içinde bir gardiyan saklarmış idam sehpalarında yağlı urganlar olmasa da gölgelerine esir düşmüş harabe duvarlarım sunak taşlarında adanan adaklar da çıktı boşa dünden kalma nikotin kokusu hala üzerimde kan çanağı gözlerim yorgun anıları yoklamaktan bu gün yarım kalmış aşkın dökümünü çıkarıyor ömrüm içimden çocukluğumu fırlatıp atıyorum uzak diyarlara aşk uğruna yaşamak adına bir kez daha sana koşarken umutla umutlanıyorum bir kere varsa dudaklarım dudaklarının kıyısına bütün kederlerimi sıyırıp atacağım uzaklara aşk... gece ve biz i k i m i z söz ver bana ihanetlere bırakma önce sen öldür beni bakışlarımı düşürme buz kesen trenlerin demir yalnızlığına ki ... bilsen ne kadar da çok özledim seni b i l m e m k i o esmer teninin neresine dolansam sarıl bana bütün sıcaklığınla b i l i y o r m u s u n akıntına kapılmış kırılgan bir gelinçiktim bütün (t)uzaklar senden bir yazgıymış şu bahtıma hadi gel gözlerinin ışığında sar olumaz yaralarımı dinsin artık yokluğundan darp almış bu kanamalı sancılar oysa ki ne düşlerim vardı omuzlarında konaklamış gecelerim vardı avuçlarında sabahlamaya doymayan şimdi karanlıklarıı nişan almış vuruyor gözlerim gece sil baştan yeniden doğursa beni çığlıklarından ve unutma ben sende kendimi yaşamıştım sende gel bende aşkı yaşa mutlulukla ay/su |
Kaleminiz daim olsun.