Yeri gelince müşfik, yeri gelince gaddar
Olmalıdır her hâlde, devletin iki yüzü.
Biri gâyet şefkâtli, diğeri acımasız.
Kötüye/kötülüğe, etmeli dünyayı dar
Olmalıdır her hâlde, devletin iki yüzü
Biri gâyet şefkâtli, diğeri acımasız.

Haksızların kağnısı, dağları aşmamalı
Zulümden yana olan, köpürüp taşmamalı
Adâletin ibresi, nüfusla şaşmamalı
Olmalıdır her hâlde, devletin iki yüzü
Biri gâyet şefkâtli, diğeri acımasız.

Devlete baş olanlar, olmalıdır yürekli
Yeri geldiği zaman, kale gibi erekli
“Baba devlet” değil de, ana devlet gerekli
Olmalıdır her hâlde, devletin iki yüzü
Biri gâyet şefkâtli, diğeri acımasız.

Gemileri yüzdürdü, senin atan karada
Ne hikmetse sen hâlâ, oturursun sırada
Hem madde hem de mânâ, kalkınma bir arada
Olmalıdır her hâlde, devletin iki yüzü
Biri gâyet şefkâtli, diğeri acımasız.

İyi ki çobanımız, sürüyü güzel güder
Bu gençlik bu insanlık, bilmem ki nere gider?
Kurda merhamet eden, kuzulara zulmeder
Olmalıdır her hâlde, devletin iki yüzü
Biri gâyet şefkâtli, diğeri acımasız.

Zamanı geldiğinde, bil ki yer bizi yer yer
Ne desem ne söylesem, Hakkı duymaz kulak ker! (*)
Birisi emr-i mâruf, diğeri nehy-i münker
Olmalıdır her hâlde, devletin iki yüzü
Biri gâyet şefkâtli, diğeri acımasız…! ! ! ? ? ?

10/09/! 13
Hanifi KARA

(*) Ker: (Farsça) Sağır, ses çıkarmayan…