Tut elimden hiç bırakmadan dipsiz kuyulardayım
Tut,sakın bırakmadan ;sensiz derin uykulardayım...
Hesap edilmeye başlanırsa alacak ve verecekler
Sevda yükünü alırlarsa benden,gam yükü verecekler...

Üç adımda tökezlerim hayalin çok gelirse öteden
Öyle ki serabın bile şifası görülmekte bedenden..
Kışları yırtık ayakkabıyla yoluna düşerken
Donmuş ayaklar ama gammıdır;muhabbetinden..

Kuşlar üç vakte kadar o senin dediler,gittiler
üç,üç ile çarpıldı lakin sonunu yine de bildiler
Hey benim Kürşatım ve Abdulhamit Sencer
Vakit size yar olup bana ağyar olmaya döner...

Bir sabahın dönülmez akıntısına böyle başladık
Biz kendimize olan hali kendimizce bağışladık
Mitralyöz dedik sıra sıra kafiyeler saydırdık
Hayalperest olup namluyu biz hiç bırakmadık...

Olsun mirim olsun bırak bu sefer de böyle olsun
Zaman hükmünü yürütsün devran böyle kudursun
Ne yaparsan kendine yaptığında kaybolursun
Ah keşke diye bir sayhanın ateşinde kavrulursun...