şiire benzesin yeter...
Tut elimden hiç bırakmadan dipsiz kuyulardayım
Tut,sakın bırakmadan ;sensiz derin uykulardayım... Hesap edilmeye başlanırsa alacak ve verecekler Sevda yükünü alırlarsa benden,gam yükü verecekler... Üç adımda tökezlerim hayalin çok gelirse öteden Öyle ki serabın bile şifası görülmekte bedenden.. Kışları yırtık ayakkabıyla yoluna düşerken Donmuş ayaklar ama gammıdır;muhabbetinden.. Kuşlar üç vakte kadar o senin dediler,gittiler üç,üç ile çarpıldı lakin sonunu yine de bildiler Hey benim Kürşatım ve Abdulhamit Sencer Vakit size yar olup bana ağyar olmaya döner... Bir sabahın dönülmez akıntısına böyle başladık Biz kendimize olan hali kendimizce bağışladık Mitralyöz dedik sıra sıra kafiyeler saydırdık Hayalperest olup namluyu biz hiç bırakmadık... Olsun mirim olsun bırak bu sefer de böyle olsun Zaman hükmünü yürütsün devran böyle kudursun Ne yaparsan kendine yaptığında kaybolursun Ah keşke diye bir sayhanın ateşinde kavrulursun... |