Amaç edinmedim bu şiirimde
Nereye çıkarsa çıksın sonu diye..
Daldım tatlı tatlı sonra maziye
Loş ışıkları gibi şehrin,tehlikeli ve anlamsız.
Belki de sadece bu anımda böyledir bu his
Sonra bir silüet görünür aydınlık ve tertemiz
Onun sütü gibi helal bembeyaz ve lekesiz...
Bir afakan, ıssız bir hezeyan; dolaşmalar...
Eskiden öyleydik şimdi öyle böyle olduk
Tarçınlı bir çaya tercih ederim kahveyi
Taze olması şart değil yadetmişken eskiyi..
Sarhoş oldum bu günlerde bir dostun acı kaybıyla
Hele bir de kahroldum cenazesine gidememek ayıbıyla..
Mazeret vardı lakin son esnayamı gelir haberi
Bilmiş olsam ayağıma dolarmıydım mazeretleri..
Amaç yavaş yavaş şekilleniyor haylice
işlerin rayında gitmesi bir tebessüme vesile ince ince
Ben alkışlıyorum kendimi ara sıra sessiz yuhlarla
Zaman geçer mi böyle naftalin kokuşlu anılardan ruhlarla..
Tazelenmeliyim dedim sonra derin bir nefesle içimi açarak
Ve yare koşulurmu böyle dedim yarden köşe bucak kaçarak..
Amaç belliydi aslında tutunmak en sağlam iplere
Amaçsız bırakılarak benzetildik vampirlere amiplere..
Kader diyerek iradeyi biz hep hafife aldık
Türlü felaketlerde yattık ve kaderle kandırıldık..
Rızası varmıdır gaflete o noksansız sultanın
En azından amaç edinip te azıcık utanın..
Mitralyözüm böyle amaçlamamıştı amma
Sonradan bir hançer değdi ufkumdaki yarama..
Amacınız ışık olsun ve ışığınız daim olsun
Her iki kelamdan biri Allah yar ve yardımcımız olsun...