CANIN CEHENNEME OLSUN
Ben seninle beyaz bir sayfa açmayı düşünürken
Sen beyaz sayfaların hepsini bir kül gibi kararttın Önemli olan kararan sayfalar değildi Önemli olan beyaz sayfalarımı karartmandı Şimdi seni düşündüğümü mü sanıyorsun Evet yanılmıyorsun seni düşünüyorum Şimdi havaların yavaş yavaş soğuduğunu Senin bu soğuklara dayanamayacağını biliyorum Üzerine montunu al diyeceğimi düşünme Üzerine neyi alırsan al Canın cehenneme olsun Allahıma kitabıma seni seviyorum diyordun Seninle ömrümü çürütmek istiyorum diyordun Çürüyen benim ömrüm oldu Senin umurunda bile olmadım Şimdi karşıma geçmiş seni seviyorum diyorsun Tekrar sana dönmek istiyorum diyorsun Benim kitabımda ihanete yer yok Ulan kaç canım var benim Öldürdüğün canım yetmez mi Kaç yüzün var senin Bu kaçıncı yalanın Bu kaçıncı kahpeliğin Kahpeliğinin haddi hesabı yok Senden sonra çok kişi öldürdü beni Ama en çok sen canımı yaktın Şimdi sana soruyorum Ölmüş birinin canını acıtabilir misin sen Bana döneceğini söylüyorsun Sana diz çökerek yalvarayım bana dönme Canın cehenneme olsun Senden sonra herkes gitti Senin beni bir uçuruma ittiğin gibi Tüm dostlarım da beni terketti Kalbimde bir tek sen kaldın Seni sensiz yaşadım Sensiz ağladım Sensiz sana sarıldım Bunları bir ben yaşadım Bir ben bilirim Ölmeyi denedim Ölmeyi beceremedim Yaşamaya çalıştım Yaşanılacak bir sen kalmamıştın Hangi adrese uğradıysam O adrese yabancı kaldım Kendime gelecek bir ben kalmamıştım Sende unuttuğum kendim kadar Şimdi karşıma geçmiş Sana dönmek istiyorum diyorsun Ulan ben bende yokken Sen bana nasıl döneceksin Canın cehenneme olsun Sakın dönme Seni ben kendimde öldürdüm İbrahim DALKILIÇ |
katıyız yani,şiir katı,şir affetmiyor...
doğru demişsin şair...
ihanet affedilmez!
güzel bir silahtı,inşallah muhatabı da okumuştur bir şekilde...
kutlamak az.bizleri kim üzdüyse canı cehenneme olsun...
ama sizin yüreğiniz esenliklerle dolu olsun...
saygılarla...