hoyrat bir rüzgar alır seni tenimdenruhumun dehlizlerinde yitiyorum şimdi her düş bir muamma bana ve her hayal idama sürükllerken beni sessizce oysa.. gözlerinin rengine havalanırdı ak güvercinlerim gece yakamozlarını usulca işlerken yüzüne bel ki ben... gögsüne sığınmak isteyen yurtsuz bir serceydim sen hırçın bir denize dalıpta giderken bilir misin? o ilk günden beridir sevmiş sevmiştim seni ben ve sen denizi seyre dalardım yar derin derin ben yeni hasretleri biriktirirken yırtık ceplerime ki hüsranım ürkek bir çocuk kadar telaşlıydı keskin bir tırpanda parçalanırken bütün düşler ve omuzlarımda her gün bir başka hasreti ağırlardım sürgün yemiş karanfilleri sen diye koklarken ki her doğan gün bir başka ayrılık taşırdı ellerime alaturka şarkılarda ben kendimi kaybederken ama hiç saymadım ki... bu benim sende kaçıncı bitmelerim bilmem ki böylece şimdi toplasam bakışlarını iliştirsem yüreğimin içine ve sürgün etsem çümlelerimi sessizliğinin göğsüne hüzünlü bir bulut gelipte misafir olurken pençereme sen düşersin gözlerimden ben yiterim yine sende ve yanar yüreğim gözlerinin beni vurduğu o yerde bir beden düşerken yerlere hoyrat bir rüzgar kokunu sıyırır tenimden oysa ki son bir defa sarılmak isterdim ve ısınmak nefesinde öylece ay/su |
NİCE ŞİİRLERDE BULUŞMAK ÜMÜDİ İLE
SELAMLARSAYGILAR
kutlarım