BABA DUYUYOR/MUSUN.....yakışıklı yüzünü yalnızlığıma çizdim kızmadın değil mi baba........ konuşurken hatırladığım kadar yani Lazca bir şarkı dururdu gözlerinde ve annemin Kürtçe adımlarını izlerdin daha o zamandan heveslendim adam gibi aşık olmaya aslında tedirgin bir ömürde hala çocuk gibiyim ama adam gibi bir kez aşık oldum bilesin...... sen daha son sefere çıkmadan siyah beyaz hüzünlerin tadını çıkarıyordu herkes renkler sadece sevinçlerin özün/deydi hani çocuklar daha büyümemiş ve elma şekeri tadında oyunlar oynardı o zamanlar..... senin kokunda özledim hep büyüdükçe azalan varlığını başlarda düşlerimde hep gelirdin hani o siyah beyaz resimdeki yüzünle zaman geçtikçe yüzün belirsizleşti ve artık gelmiyor/dun gece uykusu çocuk halime..... sorarsan adam oldum sanırım anneme dostlarıma göre ama sevdiğimi sorarsan dedim ya bir kez sevdim adam gibi ama o da adamlığımı aldı gitti...... galiba kanadım çoğu kez hep küçük aklımda büyük hayaller kurdum sen geri gelecektin bir gün kapı çalacak elinde valiz ve gülerek ben ölmedim diyecektin galiba kabullenmek çocuklara göre değilmiş yırtık bir pantolonla akşam babası eve dönen çocukları izlerdim ve ardından sokağın başına bakar seni beklerdim şimdi burayı yazarken yağmur konuyorsa gözlerime tek suçlusu sensin baba kızma içimde büyümemiş o yedi yaşında çocuk var hala diretiyorum inat ediyorum ağlıyorum yedi yaşında kaybolduğum haziranda seni çok özlüyorum..... ne olur affet baba toprağının başındaki çam ağacını sulamadım uzun zamandır da çok az yemek yiyorum zayıfladım ve kanayan gecelerde şiirlerle ahbabım.... ve sevilen adam gibi insanlar teker teker göçüyor erken giderken sen hatırım da kalan dayımın kucağındaki halimdi bir cam şişede gazoz ve senin daha öldüğüne yeni alıştığım anda gözlerimin buğulanması arabada arka koltukta artık ağlamaktan yüreği sökülmüş annem ablam en arkada ambulansta........ duyuyor/musun baba sadece bedenim büyümüş değil mi.... |