Arabesk paranoya ...
Derinden bir isyan
zemheri donduran ... sen daha hala doğmadın mı kendinden sureti çamura gizlenmiş ruhun süz kendini teninden kaç göbek kesildi adem’in ellerinden havva’da ölmek lazımdı oysa nuh’tan geriye kaç gemi kalmıştı kaç deniz ıslandı ecelinden burnu belaya batmış bir karga siyahında gece ağır ağır okunan bir sela cinnetinde duvarları kanayan aklımın ürkek ellerinde şimdi üzerimde yaşlı bir sonbahar gözlerimde aç bir ömür tevekkül etmiş içindeki çocuğa beklemiş sancılı bir doğum gibi sarılmış gözlerine kefensiz bir dünya ... |
Bundan iyisi can sağlığı...