Sahi ...Bir zamanlar, öyle başladı gün açık pencerelerden içeri bakan güneş sepsessiz bir oda uğultusu gibi doluverdi dışarda mıyım içerde miyim sorular sorular günlerden kırmızı galiba eflatun bir şarkı söylüyorum ama daha önce hiç söylemediğim sokağın telaşı duyuluyor inceden ve ben herkesden farklı değilim hatta ben bile değilim çok eski bir şarap gibiyim sanki eski bir masada ölü hatıralar dökülüyorum işte kendi kıyametime ne garip sen gelmiyorsun aklıma dışarda mıyım içerde mi seviyorum demiş miydim sizi ? bir yerlerde unutuyorum kendimi hep en son, çok eski bir zaman önce eski bir gramofon yalnızlığında yine böyle bir zamandı hatırlıyorum şimdi ama en son kalan aklımda saçmasapan bir rüyanın hiç olmuş olmamışlığında sahi ! seviyorum demiş/miydim sizi ? |
ne güzel. Arızaya bağlamamışsın, ama çok zarif.
En kısa zamanda arızaya bağladığını görmek istiyorum. Mahir kalemin onu da yapar.:)