benimde bi şiirimde kullanmak istediğim bi kelimeydi çingene ama karşı çıkmışlardı çingene denmesine, ki suç olduğunu da söylüyorlar. Hoş, şiir güzeldi.

Çok akıcı ve güzeldi dizeleriniz.Gariplikler dünyası malesef.Zıtlıklar yanyana yaşanıyor işte. Yüreğiniiz kaleminiz var olsun.
Saygılar.

çingene kahkahası

Akşam olunca göğsüne dolgun kadınlar çoğalır
ayakkabı giyen ölülerin yürüdüğü ıssız kara parçasında
saat anason vurduğunda çalınır en sıcak müzik…
Damar damar işlenmiş beden soyunur ayrıntısında şeytanın
deliksiz uyku kadınsız uykudur
salgın hastalık gibi eller dolanır etrafta
gözbebekleri pastoral zevkle renklenmiş
şarkı söylemek isteyen menekşe solgunu yüzde açılır yalnız ağız
ve başka bir ağız örter diğer ağızı
çan sesinde titrer eski kıtalar
topraktan kan sıçramış paçalarıma
silah gölgesinde memleketin yolları
ve açız diyor hep birden sesine doygun boğazlar, açız
ve dünyanın son kadınını paylaşıyor
akşamın yakut süngüsünde kırmızı güneşler
ölüm tutuyor beni ya seni?
En iyi iştah açıcı kadındır ve son yemek
aynı kadının elinden gelir…
Bir şiirin son dizesinde patlar nepal
parmaklara bulaşır kırmızı mürekkep
Enseden tutulmuş taşınmışız bir yere
Bıçak bileniyor başucumda
gaz solumak istiyorsan parka git diyorlar
saat Anadolu buçuğu ve ben bir manzaraya bakıyorum
ya da manzara bana bakıyor gözlerimden.
İstanbul’da karanlığın en kalabalık saatinde
vapurlar çekiyor karşıdan karşıya sevdaları
İstanbul’da karanlığın en kalabalık saatinde
sokak başında bekliyor dilenci
ayakları çıplak, aynı zamanda giyinik kadınlar
dans ediyor barın zemin katında
İstanbul’da karanlığın en kalabalık saatinde
ölüme yakın yürüyüşe çıkıyorlar
parklarda yuvalanmış şekilsiz gölgeler misali
ölü muamelesi görenler yaşamaya çalışıyor
erime başladığında kaynar solukta son istek
tuttuğun altın olmasın, insan olsun, diyenler sessizce azalırken
İstanbul’da karanlığın en kalabalık saatinde patlar
çingene kahkahası…


Ustalıkla yazılmış serbest nazım dizeleriydi şiirinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.