GEZGİN......
puslu bir kış gecesini anlatsana bana..........
hiç tanımadığım insanlar siyah beyaz fotoğraflar iliştirmiş gökyüzüne.... stratonikeia kapalı bir çığlık ruhumda gördüğüm eski şarap tasları gözlerimde resim gibi yitik o çağların aşk tanrısı mevzudan uzak ve eski taş duvar dibinde kurumuş otlar gibi kölelerin ıslıkları...... antik yalnızlıklar vuruyor ütopyada dar sokaklar uzanırken stratonikeia/da insanın içinden eflatunu göresi geliyor ve yağmur tenime değmeden önce yunan tanrıları düşüyor kirpiklerime... hala duyumsuyor gibiyim kutsanmış eski el yazılarındaki kadın kadar anlatılmaz ıhlamur çiçeklerini düşünmekten vazgeçtiğim botanik düş gezmelerinde okuduğum kitabın arasına koydum siyah beyaz yağmurları ve artık gözlerimi kapatıp acılı bir ezgi büyütmenin vaktiydi... bir kez daha geleceğim sana....antik aşkına... |
kadın kadar anlatılmaz
ıhlamur çiçeklerini
okuduğum kitabın arasına koydum
siyah beyaz yağmurları
bu satırlardaki imgelemler muhteşem...
nasıl yapıyorsun bunları?