cennete gitmek niyetinde değilim
kendimi bildim bileli günahlardan sakındım
doğruldum, doğruyu anımsadım annemden
küfrü, babamın kekeme ağzından tesir ederken
yaşımın henüz yirmi olduğunu
var sayılan duygularımı ifşa ettiğimde kanadım

iyi kitaplar okumaya çalıştım bugüne dek
ne denli olduysa aşk’a boyun eğdim, Sezen abla yüzünden
taşı, toprağı olmak istedim sevdiğimin kanadında
uçmak varken, seninle
yaşamının bi’ boka yaramadığı ütopik
dünyanın içine sıçayım sevgilim

metaliksizim şu mahren denilen üç kuruş yerimde
ellerim, ellerim kitaptan başka bir şey tutmuyor
şu günlerin en metaliksiz zamanlarda
iğne deliğinden geçecek değilim ya sevgilim
şarampole yuvarlanırsam
sigaranı yakmayı unutmazsın değil mi sevgilim

toplasan bir avuç insanız şu sıralarda
toplanmalıyız, toplanmalıyız sevgimizi bıraktığımız
o parklarda, o salıncaklarda, o lunaparklarda
unutulmuş çocuklar kadar çaresiz olalım istiyorum sevgilim

diyeceklerim var sevgilim;
sahne, sahnenin en kuşkusuz oyuncusuydun oysa sen
ve ben bu oyunun en gösterişli perdesiydim