ben dilimde kevgire çevirdim yalanı
yaklaşan bu çağın gereksinimlerini
karşısında çatallarla gösteri yaparken
venedik çıkmazında bir opera sanatçısıyım
acıyı daha iyi nitelendirirken
bu duruşumu hangi mısrayla açıklayayım

ben şimdi sesimle külfet bir rengi barındırırken
o koşunun çılgın ayazıyla ayaktayım
uçurtmasıyla gökyüzünü boyarken
tutuştu benim ayazımda bütün yanlışlar
kirlendi bütün umutlar beyazın örtüsünde
işte burada kavramı anlatırken
ağzımdan çıkan şu dumanın isi
dünyanı bütün kirli yüzlerinde bir ceset
gibi barındırıyor şimdilerde

bilen bilir aslında kubbenin mucizesini
hangi barınağın köşesinde geçsek
silah kendi kendi ateş alıyordu
şimdi bir mevsimle karşı karşıyayken
yazın henüz güzelliğini kavrayamazken
yağmur alelade yağarken
bir ceset gibi yapa yalnızım batı koridorunda

sallanan bu urganı tam olarak
hangi kalp dindirebilir
hangi kalp indirebilir gökten