Hiç bilmediğim mevsimlerde çiçek açıyorsun Agîre
Kuruyan dallarına can verirken kelebek yağmurları
Hiç gitmediğim ülkelere göç ediyorsun kül rengi kanatlarınla
Siyah çaputlar bağlıyorsun dilek ağaçlarına
İntihar kokuyorsun Agîre intihar ..


Kabuslar musallat oluyor sensiz her geceme
Çığlık çığlığa uyanıyorum uykularımdan
Neredesin Agîre
Ayın şavkı soluyor gözlerimde
Koyu bir isyan düşüyor sana yazdığım şiirlere


Hiç dinlemediğim şarkıları söylüyorsun Agîre titreyen dudaklarınla
Dağ rüzgarları dağıtırken saçlarını
Siyah kefenler giydiriyorsun çürüyen bedenime
Kurutuyorsun sana akan bütün nehirleri
Soğuk bir ölüm bırakırken uçurumlara
İntihar kokuyorsun Agîre intihar


Susturuyorsun sana avaz avaz bağırdığım cümleleri
Kara kaplı romanlara gömüyorsun en hazin hikayemi
Annemin kucağından çalıyorsun çocukluğumun en güzel neşesini
Günahsız bir mahkumu asıyorsun darağacına
Tetiği çekilen her silahın namlusunda
İntihar kokuyorsun Agîre intihar


Hiç görmediğim şehirlerde yaşıyorsun Agîre
Sokaklarına yağarken sonbahar yağmurları
Suratıma savuruyorsun kuruyan yaprakları
Tarifsiz bir acı sızıyor beynime
Masanda boynu bükük kalan mektupların her harfinde
İntihar kokuyorsun Agîre İntihar…


Bil ki kırılan bir kalbin ağır sancısıdır bu yazdıklarım
Adını sayıklarken körelmiş kalemim
Ruhsuz bir şair şiir peydahladı yine sana
Kana doymayan bir ülkeye her dokunduğumda
İntihar kokuyorsun Agîre intihar ..