Sene 99 aylardan neydi hatırlamıyorum
günlerden kara bir gündü
Ankara hava alanından otogara çıkmıştı yolum
gecenin bir yarısıydı
saat onikiyi vururken
ertesi gün bayramdı
ben o gün kurbandım


O gün bugündür seni hiç unutmadım
kara dumanlarda kaybolmuştu yarınların mutluluğu
sevgisizliğe müebbet mahkum kalan yüreğim
vuslata hasret bekliyor gelmeyen bayramları
bıçağın en keskin tarafına eğseydim başımı
son nefesimde adınla titretirdim ruhunu


Bayramdı
senin yokluğunun kurbanı
aciz ruhum inlemeli ağıtların devamında
sele verdim ömrümü
su akar yatağını bulur derlerdi elbet
ben hala bekliyorum
kayboluşlarının izinde bulmayı seni


Seneler geçti
Ankara otogarının seyrindeyim yine
kurban bayramının arifesinde
yokluğuna kurbanlığımı unutturacak
varlığınla kavuşmayı ümit ediyorum



07.08.2013

Rasim Yılmaz