K A R E L E R
l
Son kez tutsaklığını yaşadığım Zamanda geçiyorum Göğün aynasında kanıyor şiirim Soluduğum havada ihanetler ve Düşkünlük şemaları çiziliyor Sanal bir kutbun ardında İdama geriliyor bedenim. "Damarlarımı koparamadım/daha Günahlarımı Omzumdaki kan lekeleri siliyor." ll Her şeyi bir kenara bıraktık İlk yaptığımız gibi Kanarken kendimize Çıkarcı güdüler yasası kazandı Ve sahte ilişkiler Aldatmaca aşklar Savruk boş sevgiler Ne haldeyiz Efendiler. lll Artık silinmez yüz hatlarımızda Derin uçurumlar gibi yarılarak Kayıp gitmiştir Mekansız düşler gibi tekrarı imkansız Tuzaktaki bir hayvan gibi Boşuna çırpınıyoruz Geride bıraktıklarımız artık gelmiyor geri. lV Gün ardımızda bıraktı karartı düşlerini Bir devşirmişlik hissinden soldurarak Çekip gitmiştir. Hiç bir şey yetmiyor onu geri almaya Şimdi kaçak kelimeler ve dizimsiz cümleler Sevişimin de Kendini zehirliyor yüm aşklar V Ayrılıklar öğretti bana acıları Daha dün gibi İnkarını yaşadığımız zaman Kayboldu bir kelebek kanadın da Vl Oysa biliyorum Sonradan öğreniyoruz mutlu etmediğimiz Mevsimleri. Şevket TEKİN |