ESARETGözpınarlarım suskun nicedir Bir şehir düşledim karanlığa kapanmış, gecesi olmayan Bir zaman düşledim kadransız Hiçbir kitabı başından okumuyorum bu aralar Hiçbir bulutu benzetmiyorum sana Açmıyorum ellerimi semanın avlusuna Çıkmazlara savuruyor kuzey yıldızı Maziye el sallayan gölgemleyim Suskunluğumun hesabını vermek zor Kafesini kırdım göğsümün, Sursuz bir kalenin fethi yakınsa Özlemidir özgürlüğe kanat çırpmak yüreğimin Yalnız bir soluk, Damarlarımda oluk oluk kırmızı İdama mahkum ettim kendimi dikin darağacımı, haydi “Şimdi bütün anmalar bir susmanın içinde..” derken, Özdemir Asaf Bilmiyordu ki unuttum hatırlamayı Sükût perdesini yırttıkça Ağlar örüldü mahremine Düşünceme kelepçeler takıldı dilimi bağladılar bir gece yarısı Mavi bir yolculuğa kanat çırparken Sessiz pusulada göç yorgunluğu “ Şimdi bütün bir ömür, yalnızlığın esaretinde…” Seda YÜKLER |
yar yar yadigar... Her daim nefessin sen bize...
Ne güzel şiirler yazıyorsun sen...
Güzeldi(n) yine...
Öperek yar yar yadigar'ımı...
E F T E L Y A...
(Akdenizi cebinde taşıyan kız... )