Sad RencAğzımda suskunluğumun kekremsi tadı, Erek edindiğim yolların çıkmaz sokakları, Kanıma karışan hayalin ve sad rengi bir bela; Güncelerimde adın ki mısralarım bir derya… Eyledin ki kendini bana sad renc, Artık bir tek sen oldun şad-ı renc. Şimdiyse önünde ben el pençe divan; Sense şah koltuğunda zavallı bir viran… |