Hiç karla öpüşmemiş sahillerden
Hiç çiçek doğurmamış bozkırlara
Uzanan bir yolculuktur bu.
Otogar kalabalığı ve otoban yalnızlığını
Sığıştırıp eski koca bavulumuza
Güneşi kirlenmemiş semalara
Kundağında balıklar avutmuş ırmaklara
Doğru yollanıyoruz.

Yer biliyoruz, lakin yön bilmiyoruz.
Kutup yıldızı yok ve kuzeyin neresi olduğunu
Ela gözlü baykuşlardan öğreniyoruz
Az, uz ve dere tepe düz gidiyoruz.

Sonra karşımızda yalın ve çatlak ovaların
Derin ve çıplak mağaraların
Yalçın ve sarp kayaların
Ortasında koca bir gemi görüyoruz

Selam sana Cüdi Dağı!
Selam Nuh’un ayak parmaklarını
Okşamış dağ
Kaç tufan aktı paçalarından,
Kaçıncı başlangıç bu, süzülen yakandan?

Yolu yollandırdık biz ve yola yollandık
Sen Cüdi Dağı!
Kaç asırdır gebesin bu susuz tufana
Ve tayfasız bir gemiye?
Sahi bir sonra ki tufan ne zaman!