Rüyaymış
Duymayı unuttuğum sesleri duydum bugün,
Sev dedi bana, Görmeyi sevdiğimi gene gördüm bugün, Bir hoş geldi bana, ’Sefa’ diye buruk bir ses geldi etraftan, Gözlerim açıldı sessizlik ile Eser yoktu, güzel kokudan, hissiyattan, aşktan, Yoktu gözlerime değen kahverengi gözler, Mahrum kalmışım değmeye uzandığım saçtan, Uyanmak diyorlar bunun adına, Gene güzel bir rüya gördüm bugün. (Ve adam uyanır..) Tüm ışıklarım söndü; güneş battı, dolunay saklandı, Yeniden güzdüzlerim meymenetsiz, derde saplandı, Ne güzeldi o kadın, ne güzeldi beyazlar içinde, Nasıl uyanmak ki o, hiç bir şey yok yerli yerinde, Ve nasılda karışmış aynadaki adamın saçları; Uyanışa, aynaya, aynadaki adama nefret! Bir hınç ile katlandıkça katlandı. Mutluluğum olacak sanırsam; rûyam bugün, Ne güzel bir rüyadan ayrı düşmüşüm bugün. |