ADALET GÜVERCİNİ
Karadır hilâlinden bir zerresi ayın
Batan güneş kıskanır Bulutlar kıskanır Yıldızlar gözükür Ay gözükmez İnsandan sakınır. Parlamaz baykuş efendinin gözleri Karanlıkta içimi parçalayan sesi, Bir çınar ağacının üstünde gölgesi Ve bir av tutmuş pençesi. Yarasaların bağırışları işitilmez olmuş. Toplu serzenişleri Fayda etmez kalacakları yere Ve kanatları bir pelerin gibi örtüş bedenini. Hepsinde öte bir güvercin... Daralmış içi. Bugün, her zamankinden biraz daha efkârlı Hızla atar küçücük yüreği Der ki kendi kendine; "Ben aydınlık kuşuyum" Gecenin bu karanlığında Sığınış bir kuytuya gizlice Sarınca yem olma korkusu bedenini Adaletin tecellisi Doğru yöne uçmuş Bu seferde görmez olmuş gözleri. |
Güzeldi.Teşekkür ederim saygılar.