Lüzumsuz sohpetten sözden geçeli,
Dostluk meclisinde konu değişti.
Muhabbet dilinden meyler içeli,
Cümle eşyalır donu değişti.

Cânanım benliği boğdu boğalı,
Aşkıyla ruhumu ovdu ovalı,
Bahtımın güneşi doğdu dğalı,
Geceyle gündüzün tonu değişti.

Biri bir bilince tükendi sayı,
Kalbimin vuslata gerildi yayı,
Arttıkça artarken sevdanın payı,
Nefsimin dünyalık fonu değişti.

Sıyırtı örtüyü peçe bürünen,
Meğer sevgiliymiş, gören görünen,
Kınalar yakınıp, süeme sürünen,
Kurbanlık canımın gönü değişti.

Bir zaman ayırdık karayı aktan,
Bunun gereğini bekledik halktan,
Her şeyin özünü bilince Hak’tan,
Öncesi başkaydı, sonu değişti.

Bize yoldsş oldu bir gönül eri,
Her yana açıldı güzergah yeri,
“Fesemme vechullah” göreli beri,
Gönül seccademin yönü değişti.

Yıdızla süslenip ayla dolalı,
Mevla güneşiyle rengim solalı,
Yaralıya yâri mihman olalı,
Mülkü fenadaydım onu değişti.

24.07.2013...Mustafa Yaralı