Hüzünkıran
bastıracak karanlık yine
yine akşamın koyusunda çırpınacağım avuçlarım yanaklarımda tuza bulanacak yüzüm yine yine hüzünkıran olacağım soğusa nefesim biraz diyorum birazcık umuttan söz etse bana birileri kurtulsam bu bilmecelerden şöyle bir günde hesapsız kitapsız sıyırsam kendimi ikindilerden çeperi kar toplar yüreğimin dumanı göğe vurur kederin uzanırım gecenin ötesine yelkovan bir yerde akrep bir yerde saatler donar her seferinde bir çaput bir bez bir yerden başlamalıyım vaatlerden sözlerden yeminlerden mektuplardan başlamalıyım önce kendimi yakmalıyım Faruk CİVELEK |
YÜREĞİNİZ VAR OLSUN KALEMİNİZ HİÇ SUSMASIN...