BİR YANGININ KÜLLERİ SAVRULDU
dokunma demiştim yetim bıraktığına yaslı mektupları açma
değme maşa olma küller-ime deşme yangının söndü ellerin dilinde bu yürek sensiz ölümü bekledi sevmeyi marifet sandığın kör ama gönlünü al benim tek emelim,kalbimin ağrısı cennetim din meğer uzanmışım,kara sevdanın sol göğsüne hayal perdesinde gördüğüm içimde ki senin aksi gerçekleri görmeyecek kadar aşığım ne çare sonunda gidişinle açıldı sahne oyun bitti ömrüm dediğim,ömrümü verdiğim yar olamadı içimde aşkın son sözleri,gözlerimde damla damla ellerimde koynumda kaldı,ahım mahşere yol aldı dönüyorum,o saf sevdanın uçurumundan kibrit çalıyorum,biriktirdiğim senli anlara açıyorum en alasından mezeleri donatı yorum aç gönlünü doyur sıra bende gidiyorum ,güneşin doğuşuyla aydınlık günlere....(SESSİZ ÇIĞLIK) |
..................