kaderimiz çakışmıştı
akreple yelkovanın ucunda
kaçkınken yazgımdan
ve de yurdumdan
ayazlar taşır kuzey rüzğarları buralara
leningratta bir istasyonda
nasıl da muhtaçmışım agnessa
gözlerindeki sıcaklığa




adamlığımı bağlarken okuduğum kitaplara
zirvesindeymişim cahilliğimin
mütercimsiz su gibi aktığına tanık oldum
bir kadının mimiklerinde
dünya dilinin



biliyor musun
bir siyahı sevdim bir de seni
ana renk gibiydin toyluğuma
usta bir cerrah gibi
şaşırırdım çıkardıkça içimdeki türevleri



peşin ayrılıklar vardır derdin
gelişinden bellidir kavuşmaların
belki sen,belki ben
pişiyoruz bir başkası için
anlardım
içten ağlar yalandan gülerdin



sarı sayfalarımın kadını ezberimdeki adres
ve kıl üzerinde yürümeden
girdiğim firdevs
kiraz zamanı şimdi ülkende
yanaklarından topla dağıt çocuklara
benim yerime
eteklerinden düşürmeden









kasım