tümülüs türkülerien ulu yıldızları fitleyip akşamlara kan kusarken eteklerinde gavur dağları bak;bir lokma kan, en son ferim ellerimde naçarlık bu,çelik zaman yırtık çoğaldı sene dönümleri bedenimde hanım eli çiçeğim benim ayrılık üstüne yazılmış en kara türküler dillerimde tümülüs yamaçları bu yok üstüme tapusu bulutlar yalar geceleri zirvenin en uç yerlerini sessiz bağırıyorum soluduğun şehirlere belkide şu dem,gülerken sen duydun mu benim ben dört beş mertek ılgın dallarından damım kurmuşum,kommagene’ye bakan ihanet nedir bilmez her akşam süt verdiğim kara yılan derinliklere düşe yatmak yok buralarda hepsi gerçek geceler ezer beni demlene demlene geçerek ırgatız sıvasalarda sevda yapışmaz bize beyler konağında konaklar hem,neyimize uzaklardan lavaş kokuları gelir genzimize ah..esmerim,kamer’im karam bir silik resmine tutunmuşum sahi;gözlerin ne renkti unutmuşum kasım |
Yıldızları fitleyip lavaş kokan ellerde kaybolmak istedim...