ahvalvezüv gibi pusudasın içimde ah...pompei’m yığınlarca lav sanki sana söyleyemediklerim kelimelerden ölülerim çağ vebaları yapışmış dillerime bütün meydanların çeşme çınarı benim köklerim sabır yapraklarım ağıt bir kelam buyur sevdalım ya da yak beni kavlettiğimiz yerde ellerine kitap inmiş kutsalım meydan savaşı var dağ haramilerinin içimde gözlerin paycı ben payım kaç yamak örsünde sızlayacağım daha kokum var dağlarda sarıl diyorsun düzene giriyor mu ki kollarım kasım |