KADINLAR...
İKLİMLERİN SAHİPLERİNE............
yavaşça üfledi gaz lambasına hüzün basan ruhu kıyametin habercisiydi nedensizce yaşamaktan yaşamaya zaman bulamamıştı.... sırtına vursan dünyayı gülümseyerek taşırdı yaşı yüzbinyıl ve kırsal yüzünde ırmakların çizgileri... ve kaldırımda topuklarının sesi gece güftesi rutubet ruj rengi eflatun olmayan hayalleri geçmişine dargın... şiddetin gölgesi penceresine bulut yaraları kınalı günlerin uzağında kıymeti ağar buhran ve yıkılmış şehrin yitik figüranları... kadının adı adında saklı onursuz ve adaletsiz sistemlerin yorgun savaşçıları... bir kırılsa diyor aynalar görmesem yüzümdeki karanlığı çekip gitse bir akşam üstü yağmurlar ve güneş banada gülse... iki kere öldüklerini hatırlar çoğu bir doğarken birde yaşarken ölürkende yaşamaya başlarlar erguvan çiçeklerinin gözlerinde... kadın bulutların dağında umutları anka kuşu yitikliği sabır ve kaybolmuş seslerinde çığlık.. bir gelse azrail bir gelse bir gelse.. tutup ruhumun ucundan yaslasa toprağa bedenimi tanrı ağlıyor hicranıma ve bir gelse azrail bir gelse gelsede umtlansa yüreğim... isyandan bir tutam cesaret gördüm dedi bıraktı leğenlerdeki kir pas gözyaşlarını siperden selam var bana kavgaya koşuyorum yalın ayak ve çığlıklarım kölelere serin bir rüzgar... afrodit bir şiir yazdı kanadı mısralarda direniş meryem rahminde peygamber ve kitaplarda özlem rosa luxemburg devrim çiçeği sosyalist aşk ve rahibe teresa eva peron benazir bhutto ve kadınlar ki cephelerin tanrıçası... ADIMI ŞEFFAF BİR SUYA YAZACAĞINIZA KANLI BİR MEYDANA YAZIN DEDİ ÇÜNKÜ ARTIK HAYAL OLMAKTAN GÖRÜNÜP KAYBOLMAKTAN VARLIĞIMIN YOKLUĞUNDA SAYILMAKTAN BIKTIM BENİM ADIM KADIN VE BENİ İNSANLARIN İÇİNDE SAKLAYIN İNSANLARDAN UZAK YAŞATMAYIN.. VE DÜŞLERİ BİR GECE DENİZE KARIŞTI AY BÜYÜDÜ ONLARA YOLDAŞ BİR AYDINLIK YAYDI..... |