OYUNCAK BEBEKOyun oynamayı bilmem ben Herşeyi çok olanın hiç bir şeyinin kıymetini bilememesi gibi S/oy gönlümü, d/eş yüreğimi Benim(le) o/yalan dünyam Hiç oyuncak bebeğim olmadı küçükken Şimdilerde sevdiğimi karşıma alıp Seyretmem ondan Bütün duygularımı soyundum Umarsızca Yere düşerken ayaklarıma dolandılar arsızca Gece örterken dünyanın çıplaklığını Bende zifir karanlığı giydim Senli anlarımın hemen ertesi Her gelinliğin beyaz olacağını kim söylemiş En çok siyah yakıştı bana En çok siyahı sevdim Bir de kırmızıydı düşlerimle gülüşlerim O yüzden ağlamayı bilmem ben K/an gelir burnumdan Buse DENİZ |
Tebrik ederim.Nefis bir şiirdi...