BERDEL
Ata bindi gidiyor belinde allı kuşak
Duvağı sırma sırma başını geri attı Endamına göz değdi, soldu solacak başak Köprüyü geçti gelin, vicdan ölüme yattı. Gönül verdiği damda, boynu bükük dururken Geçmişin acı yanı yüreğinden vururken Başındaki al yazma ateşiyle kururken Kuş gibi uçtu gelin talihsiz bahta çattı. Verilmiş sözler vardı asla tutulmadılar Lokma lokma kursakta kaldı yutulmadılar Anılar heybesinde yırtıp atılmadılar Tepeyi aştı gelin gidip çukura battı. Fakirlikti çekilen umutları öldüren Kabuslara dönüşüp uykuları böldüren Bu ne biçim hayattı olmadı yüz güldüren Yüreği kanlı gelin özü ateşe attı. Hayalleri yüklenmiş hasrete gidiyordu Sevdiğini öldürüp geçmişi itiyordu Babaya sözü vardı sözünü tutuyordu Berdele gitti gelin kardeşe canı sattı. Buse DENİZ |