Kendini Bilene ve Kabullenene
Düşün –ce düşünür insan
Yargılar kendini uzun uzun Savunmasız, riyasız, yalansız Yaşam yolundaki ihlalleri Gelir aklına bir bir Kan çekilir damarlarından, büzülür Gerçek kimliğinden korkar, ürperir Kabullenmez kendini nefret eder Maske takar benliğine Maskeli görmeye başlar her şeyi, herkesi İşte o an; Şikayetler başlar mutsuzluktan yana Suçlamalar başlar hayattan, felekten, kaderden Sevgisiz, saygısız, güvensiz kişiliğe bürünür, bilmeden Demirsiz, çimentosuz temele dayalı binaya benzer Savrulur her rüzgara,her söze Eğilir çıkarlara, menfaatlere, nesneye İçindeki savaşla dışarıya barış nutukları İçindeki nefretle dışarıya sevgi mesajları Kendini red eden, başkasını nasıl kabullenir ki Olduğu gibi sevmeli, saygı duymalı, güvenmeli İnsan kendini kabullenmeyi öğrenmeli Aynaya baktığında gülümsemeli Tanışmalı mutluluğuyla Zira hayat paylaşacak kadar güzel Düşüne sahip çıkana, düşüne bilene Kendini bilene ve kabullenene 14.08.2008 İzzettin AKYAPI |