Neydim Ne Hale Geldim
Merhaba sevdiğim, göz bebeğim, can tanem
Beni merak etmiş, posta kutuma mektup bırakmışsın, Bazı sorular kalmış aklında… Mektupta öyle yazıyor… Keşke, zili çalsaydın da, yüz yüze konuşsaydık Sorardın aklından geçenleri, içini kemirmez di… Hiçbir şey cevapsız kalmaz, sorularına içtenlikle cevap verirdim Sana ömrümü feda ettim bilirsin… Bebeğim, nereden bilebilirdim? U/mutsuz olacağımı? Hiç sorma! Gözümün nuru sorma! Gelen gideni her zaman aratırmış. Yokluğunda zemheri ayazında kalmış gibiyim… O’mu? Güldürme beni! Zemheri ayazında esen meltem gibi Hiç haberim olmaz ondan Kaçta yatar, kaçta kalkar bilmiyorum Göz göze de gelmedim ki, sevip sevmediğini anlasam Göz rengine baksam… Onu dahi fark etmedim! Sen benim her zaman boncuk gözlüm oldun Hem de nazar boncuğum… Ve… Ellerim hala soğuk, hiç ısınmadı senden sonra… Cennet, sensiz cehennem iken, Onunla yaşadığım her an ne cennet ne de cehennem İşte böyle bir tanem karambole yaşıyorum… Senden sonra, belki de kulaklarını çınlatmak için Şarkıların nakaratı gibi küfürlerini tekrarladım durdum Ben de alıştım yokluğunda küfür etmeye Beraber küfredelim bu hayata, Mutluluğumuza engel olanların gelmişine geçmişine… Suç ortağı oluruz, aynı mahpusta yatar Aynı duvarların küf kokularını teneffüs ederiz… Sensiz yaşamım da kafam her zaman dumanlı, Kadehlerde aradım mutluluğu, Alkol benim tek vazgeçilmezim oldu… Senin en son kullandığın kadehi de hala yıkamadım Aynı kadehi kullanıyorum Dudak izlerin dudaklarıma dokunur diye… Anla, ben senden hiç gitmedim ki… Hala sendeyim… Sana dair bana dair ne varsa yazmışsın! Evet içim sızlıyor, yüreğim kan ağlıyor. Senin burnunun sızlaması, ten kokumu alamadığın içindir Ağlama, dayanamam, ağlarsan beni kırarsın… Olur ya, rüyanda görürsen Gözlerimden öp, hissedersin tuzlu gözyaşlarımdan Benimde hep senin için ağladığımı… İnan… İnan boncuk gözlüm… Ben ona hiç yar olmadım, o da bana hep yar’a oldu… Sense içimde her zaman kanayan, Bitmez sevdam oldun… İşte… Sebepsiz terk ettin beni… Ardından baka kaldım sadece Neydim? Ne hale geldim? Mustafa Karaahmetoğlu (08.04.2013) |
Onunla yaşadığım her an ne cennet ne de cehennem
İşte böyle bir tanem karambole yaşıyorum…
Senden sonra, belki de kulaklarını çınlatmak için
Şarkıların nakaratı gibi küfürlerini tekrarladım durdum
Ben de alıştım yokluğunda küfür etmeye
Beraber küfredelim bu hayata,
Mutluluğumuza engel olanların gelmişine geçmişine…
Suç ortağı oluruz, aynı mahpusta yatar
Aynı duvarların küf kokularını teneffüs ederiz…
Mustafa hocam şiirde şiirdeki duyguda harikaydı yüreğinize sağlık