YürekkaleDenizin devleri geldi önce Demirden dert kustular tam kalbime Sonra siperlerime hüzün attılar Dağıldı gönlümdeki bataryalar Nusret yetişti de hasretin battı kanatlandı içimdeki 57’nci alay Şehadet şerbeti içiyor ve uçuyorlar Yürekkalemi zapt edemedi yokluğun Koptukça koptu çok salladı fırtınalar Aç kaldım susuz yandım AŞK’sızlık zor Gönlümün imdadına el uzattı Anafartalar Havada çarpıştı hatıraların Bak aklın kanamış kan olmuş saçların Anla işte " Yürekkale Geçilmez " Sonu yok savaşların Sonu yok AŞK’ların... Yokluğuna üflediğim satırlarım Belki yıllar sonra kulağına isabet eder Kimbilir nasıl hatırlanırım Gözlerinin istilasına uğradığım her gece Sensiz doğacak güne hazırlanırım... Kelimeler gelir koltuğuna oturur Muavin hayalin haydi deyince Acemi şoför ben sürerim gecelerce Uyku yok mola yok Yol desen sürülmüş tarla gibi Giderim gecelerce... Kalkış gözlerinin değdiği vakit Varış gözlerimin gömüleceği yer... KALKIŞ GÖZLERİNİN DEĞDİĞİ VAKİT VARIŞ GÖZLERİMİN GÖMÜLECEĞİ YER... 1 Mayıs 2013 Çarşamba 04:52 M.y.b Konya |
VARIŞ GÖZLERİMİN GÖMÜLECEĞİ YER...
1 Mayıs 2013
Çarşamba
04:52
Mükemmel anlatımdı severek okudum yüreğin kalemin daim olsun
______________Saygılar