Ağaçlar Eski Bir Bakireyi Soyunuyor Geceye
basamaklı tutkular akşamında
aynası ile örtünen kadınlar var kaldırımlarda ve köpekler tasmalı kısılmalar la sağa sola özgürlüklerini iş ediyorlar ağaçlar eski bir bakireyi soyunuyor geceye tüm esnemelere sinek kaçırabilecek bir şehvetle adamların tutunduğu dallar kırılıyor artı bir otuzunda taze mezar yaraları kanayan dişi vampirler kesmiş tepeyi cinsel lambaların ışık kuşatmasında karanlığa eşlik eden yıldızlar öpüşüyor sırtında ay yansıması bir duruşu kemiren olay mahalli temizleniyor rüzgarı suçluyor durgunluk başı tayin eden ve kokular savuran rüzgarı nereye tosladı ise terslenen gün kavuşmadan karanlık cüssesine koşun yakalayın hemen dalgın gözler yuttu yolları uyku bir su titremesi üstlendi olan biteni kımıldadıkça bitir işini bitir bildir kaldır at tüm raporların dili tükendi merceksiz ruhlar taradı bakışlarımı sen gördün kaçarken aşağıya hemen şimdi adımlayarak anımsat kendini boşluğa. |