Yalnızlığımı terk ederken cami avlusuna
Piç edasıyla düştü yetimhaneye bebekler
Evlat edinemedim sol yanımı hala
Tarifsiz sancılarla çarmıha geriliyim haliçte
Venedik gibi gözyaşına boğulmuş günah şehrim
Martılar rüzgara aç simitle öpüşür mavinin güvertesinde
Ve küpeştesinde sol yanına hasret bir kaptanım yolcusuz
Doktorun hiç acımayacak dediği sözü kadar yalandık biz
Bi iz bırakmadan g/özlerine yürüdüm kuşluk vaktiyle
İntiharı bol gecede ayışığına ası verdim kalbimi acımadan
Dedim ya gülüm kayıplarda yine sol yanım
Ve morgun sonsuzluğundaki uykularıma kıyan kim
Kim bu ölü bedenimi tıklatıp günaydın diyen yabancı
Ki otopsilerde değil sende ölmedim mi ben
Kokunu beklerken küllerim geldi rüzgarla ansızın
Sol yanım firari bende yalnızlık masasında sarhoş
Senden kalan son bakışlarını içiriyor ard arda
Aklımdasın ya kanımda da ol alkol promili yüksekçe
Yeterki kendimden geçip senden geçmesin kalbim
Gece yarısı da terk ediyor beni köşe başı fahişeleri gibi
Saatler sana çok kala ve akrep yelkovana küsmüş
Çocukça mızıkçılığından zaman durmuş bizde
İç çarpışmalarım sokağa çıkma yasağına takılı
Seni unutma bahanesince pazar günümün içine etti Us’um
Şimdi koynuna girmektense gecenin uyumak adına
Serseri kaldırımları arşınlarım sol yanımı bulana dek