Alışamadım
Güneş diye uyanırken sana
Uyanmalarımı çiviledi karanlık Bir çayın buğusunda ağlayan gözlerime Bir de s/ensiz boğazıma çakılana alışamadım Akar siyah beyaz sözlü yaşlarım hayallere Budayıp hançer/inle sil dünün izlerini Hep mağrur ve mağdurken hayat karşısında Olmadığın kalabalığa hiç karışamadım Gül anlatamıyorsa dalına derdini Gün sükût söylemce aşmalı bendini Gizlerini u/yutmak kokusunda tenin Edebince tutup nefesi sana taşamadım Acı izlerle sürgünde bırakıp gittiğinden beri Bedenimde bulaşığı kaldı yorgun yılların İçim zoraki yarına taşınmanın Arifesinde Yarım gülümsemeyle telaşı dünde bırakamadım Vur zincirleri hissi hayatına en kalın Kilitlesin dudakların suskunluk mührü Eksikleri toplamakla bitmez birikmiş yaşların Sensiz bir günü özlemle hiç yaşamadım |
bedende kalıyor yılların yorgunluğu
ve biriken sitemler giden sevgiliye..
tebrikler,
güzel bir şiirdi,
verdiği güzel duygularla,
selâmlarımla..