Bir Mahkûmun KalemindenBir mahkûmum gözünüzde biliyorum Ne çektim bilemezsiniz dört duvar arasında Hasta düşerken, darda kalırken... Sadece sen geldin aklıma ve gözlerim yaşlı... Unutmadım unutamam sevdiklerimi Vazgeçmedim yaşam penceresinden Ellerim nasırlı, parmaklarım incecik ve kemiklerim Titrerken vücudumda tir tir Hayal ederdim yorgan altında olanları Ben vazifemi yapamadım biliyorum Bir elin, bir ayağın olmam gerekirdi belki Gözüm görmüyor sanma anne Her zaman olduğu gibi sana hasretim yine Al yanaklı, çilekeş oğuldum bir zamanlar Yıkılmış sanıyorlar hayallerimi Ben yaşadığım sürece unutmadım, unutamam da Hayal kurma endişem dahi yok artık Bir mahkûmun kaleminden sana sesleniyorum Belli neden ağladığın saklama boşuna Ben sana senin gibi olamadım belki de ondandır Ağlayışın Sakın ola benden bekleme artık zaferleri mi? Ben çırpınırken dört duvar arasında sana sesleniyorum Anne Siz var olduğunuzu sanıyorsunuz Oysa ben varlığınızın yokluğundayım Özledim hayal kurduğum özlemlerimi, yaptıklarımı... Zannetmeyin ki uzağım size Aklım başımda her zaman olduğundan da fazla Yaşa be yaşa! Bir mahkûmun kaleminden sesleniyorum size Anla artık duygularımı, yıkma sebepsiz... Ben sana sesleniyorum sevdiğim Saklamam boşuna gözyaşlarını Anlatma olanları sormadım zaten sana Duy artık sesimi çünkü ben sana Bir mahkûmun kaleminden sesleniyorum Duygularıma yenik düştüm an be an Umut dolu, asık suratlı ve perişan hallerime sesleniyorum Yapmadım senin yaptıklarını Bıkmadım seni/sizi düşünmekten Umurunuzda olmasam da Yinede size sesleniyorum Bir mahkûmun kaleminden Seslendiren: Durak YİĞİT //Ali KUTAY// Paylaşımın Yeni Adresi www.bilimkenti.com |
Ellerim nasırlı, parmaklarım incecik ve kemiklerim
Titrerken vücudumda tir tir
Hayal ederdim yorgan altında olanları
Ben vazifemi yapamadım biliyorum
Bir elin, bir ayağın olmam gerekirdi belki
Gözüm görmüyor sanma anne
Her zaman olduğu gibi sana hasretim yine
susuşlarımızda yakalanmışız inadına susarken... kanmışlıklarla devam ederken hayallerimize unutmuşuz mutluluğu. unutmuşuz gülmeyi hayal kurmayı umut etmeyi hep veda etmişiz sevinçlerimize.. hiçlikler çoğalmış yüreğimizde, ölümle pençeleşmişiz , diken batmış ellerimizle tutunmaya çalışırken yıkılmışız bitmişken yoruldum derken aslında farkına varmışız daha yeni başladığımızın .hiç bir görevi tam olarak getirememişiz yerine eksiklikler yer almış bizde.. tebrikler damarından yakalamışsınız duyguları .. elleriniz dert görmesin yüreğiniz susmasın şair.