Zaman su misali akıp giderken,
Adımı anmaya amanın var mı?
Bugünler dünlere veda ederken,
Hoşçakal diyecek zamanın var mı?


Gidenler elbette dönmez geriye.
Hüzünler bağlanır o an seriye.
Çağırsam, gel desem daha beriye,
Göğsünde küllenmiş imanın var mı?


Bazen ağıt yaktım bazen de sustum,
Ellere kızarak öfkeler kustum,
Gün oldu, an geldi kolayca pustum
Beni silmek için, fermanın var mı?


Türküler söyledik şiirler yazdık,
Sevdalarda çoktuk, dilde niyazdık,
Doğruya sığındık, yalana kızdık,
Pürü pak olmaya, imkânın var mı?


Ben seni yellerden, sellerden sordum,
Baktım ki uzaksın ellerden sordum,
Gönül bahçemdeki güllerden sordum,
Yandım diyordun da dumanın var mı?


Çağırsan gelirim dur durak bilmem,
Senden uzaklarda kalmışsam gülmem,
Hani diyordun ya, ‘’ Ben sensiz ölmem.’’
Gönlümün tahtına mekânın var mı?


Bir güneş misali ufkumdan batıp,
Acılara bile sevgiler katıp,
Sitemin yükünü omzuna atıp,
Onu taşıyacak dermanın var mı?




Gülhun ERTİLAV