ŞİİR ODUR Kİ
Şiirin özelliği, seven her okuruna
Yeri geldiği zaman, o hükmeden meliktir. Sakın; sıradan sanma, o öyle bir nesne ki Gaflette olanları, dirilten bir soluktur. Güzellerin dilinde, yaylalarda yaylayan Cûşa gelince âşık, birden bire haylayan! Zülfünün tellerine, kulu kurban eyleyen O, dilberin başında, turalanmış beliktir. Onun nâmeleridir, her çalgıda çalınan Güfte, beste olunca, hem keyf hem zevk alınan Akvaryumun içinde, nazlı nazlı salınan Gönülleri okşayan, âdetâ bir balıktır. İyi şiir kendini, tekrar tekrar okutur Gülün aşkı değil mi, bülbülleri şakıtır? Ruhumuzu o besler, kalbe iksir akıtır Şiir eğer şiirse, altından bir oluktur. Şiir değil midir ki, gönülleri sırlayan? Her zaman ve mekânda, hem çağlayan, gürleyen Yerinde ayrı güzel, pırıl pırıl parlayan Gözleri kamaştıran, yâr göğsünde iliktir… 05/06/’13 Hanifi KARA |
Saygıyla.