Yine cehenneme döndü geceler,
Beynimde kördüğüm bütün heceler,
İnsafı yok, acımasız gezeler,
----Dinmez ağrıların turu içimde,
----Ne bitmez soru var soru içinde.

Bak sönmüş ışıklar her yer kararmış,
Gönlüm ne tükenmez dertlerin varmış,
Kaygısız sanırdım, meğer yalanmış,
----Abanmış üstüme dağ gibi yorgan,
----Korkularım cellât, çilemse urgan.

Karanlık geceler bir dipsiz kuyu,
Duvarı işkence, elemdir suyu,
Her gece içerim ben bu korkuyu,
----Başım döner, sendelerim, bir hoşum,
----Geceler mi yoksa ben mi sarhoşum.

Sesler duymaktayım karmakarışık,
Ne şafaktan haber, ne cılız ışık,
Huzur küs benimle, çilem barışık,
----Bir yanım buz gibi, bir yanım sıcak,
----Kâbuslarla dolu her köşe bucak.

Umut serumları zehir, kanımda,
Simsiyahtır beyazımda, alımda,
Çareler uzakta, dertler yanımda,
----Muhannet okları sırtımdan vurdu,
----Mihnet kerpeteni kalbimi burdu.

Sarılır üst üste dert yumak yumak,
Şakaklarım davul, ağrılar çomak,
İtler uyur, bana haram uyumak,
----Avuç avuç yolasım var saçımı,
----Camlara dayarken yanan başımı.

Sıkışıyor artık göğüs kafesim,
Bu kış ayazında lal oldu sesim,
Cehennem ateşi her bir nefesim,
----Ben yandım dedikçe daha da yakar,
----Lavları içimden çağlayıp akar.

Aklımda fikrimde, anlamsız cinnet,
Mihnete düşene ne gerek mihnet,
Nerdedir, nasıldır bilemem cennet,
----Hicran ateşiyle yanarken gönül,
----Eyvallah içine sarılmış ödül.

Benden daha mutlu taş toprak bile,
Keşke kül olsam da bitse bu çile,
İyiler kötüler gelmese dile,
----Yaralıyım bu dert beni öldürse,
----Ya da deva gelse yüzüm güldürse.

Şubat 1978 Mustafa Yaralı