Acz'im...
Satır aralarına dahi yakışmayan öznesiz cümleyim şimdilerde
Mutsuz hayatların hedefinde kuytusu olmayan bir sığınak Barınaksız bir liman Nasip Kısmet Sabret Geçer diye yüreğimi avuttuğum zaman. Boşlukları dolduran masalların hazin sonu Çocukluğu, ismi haritadan silinmiş köy odasında rehin bırakılmış kimsesizim bu günlerde. Mutlu sabahlara uyanmak için, gözlerimi feda ettiğim uykusuz gecelerde Acılara müebbet yemiş ömrüme bir çare sun Ya’Rabb. Çok yorgunum! Ellerim buz gibi Başım gövdemden ayrı Ben gönlümün mağduruyum Üzerime yığılan hicran yumağı ağırlaştı Korkuyorum! Hüküm giydiğim dertlerimle geldim kapına. Acz’imi duy Ya’Rabb. Acz’imi duy Ya’Rabb. Acz’imi duy Ya’Rabb. Kevser Baysal // Yüreği Sürgün Köln, 24.Mayıs Şiirime uğur böceği layık gören edebiyat defteri seçki kuruluna teşekkür ederim... |
TEBRİKLER
Selam Sabır Ve Dua İle
A.E.O