DİLDEN DÜŞEN DÜRR KALIR !Canan gider, yâdele, Dilde, âh-u zâr kalır. Olur tende, can sanma; Rûhsuz bir, mezâr kalır! Can yakar, ininleri, İnletir göğü, yeri, Gider ol Gül-ü perî; Yâdigârı, hâr kalır! Ahvâlin, şerh edemez, Gözü, gayra gidemez, İhtiyârın, güdemez; Deli derler, hor kalır! Kimse bilmez hâlinden, Nâr dökülür dilinden, Âşıkların külünden; Anka doğar, sır kalır! Hâli uymaz Adem’e, Sesi arş’ta zemzeme, Gezer seyyâh-ı seme, Nasıl dizde fer kalır? Kimi, bahı sanır aşk, Teselligâhıdır, meşk, Âşıkânın çeşmi eşk; Döker, yüzde yer kalır ! İki çukur boş bakar, Değer, yürekler yakar, Tufan-ı Nûh, yaş döker; Âkibeti, kör kalır ! Ozan İlo, minvâl bu, Elin, mecâziden yu, Aşk O’nadır, O’dur Hû ! Dilden düşen dürr kalır ! 15.12.2007/02.55 |