Kangren Bir Bulut YüreğimKendi çıplaklığını unutan bir deniz ışıltısı olurdu vakit Ateşle dansa kalkan yüreklerin bordasında Bütün tanrılar ölüme yanıt ararken, Zincir baklalarından ayrılırdı, utangaç Kendi torbamızda ucuz bir şanstık Göz açıp kapayıncaya kadar eskiyen gündü aşk Dermansız dizlerimize sokulan ağrıca Yasak sularda umut avlayan tayfalardık Ve biz şiir bakışlı kadınların dilinde bir sitem bin baldık O ölümün musallasında yüreğimizdekilerle Mercan kayalıklarında saklanan nesli tükenmiş balıklar gibiydik... Renginden dışlanmış havaydı göğüs çeperimizdeki aşkın perdesi Titrek avuçlarımızdaki elemleri yoklardık sevda yordamıyla Sesleri tükenmiş insanların hamlelerine karışırdık Umarsız gözlerimize ansız yaşlar düşünce Kaldırıp yumruğumuzu dağa taşa militan olurduk Bitmemiş öyküler biriktirirdik iki kişilik sinemalarda Burkulmuş yüreğimizin saldırgan edasıyla Aslını yitiren gölgeler gibiydik... Yorgun endamımızla sokulurduk bazen Kendi kınımızı inkâr eden öfkemize Dertli bir keman yayı olur sürtünürdük Gecelerin üşümüş çiğlerine Gül teninde bahar polenleri uçuşurdu Seni özlediğim anlarda Derinliği hesaplanamamış gözlerinde Puşt bakışlı gecenin fahişe ezgileriydi an Aldatılarla sarılırdık nefesimize, Tutunurduk az önce kuşların tünediği dallara Dudağımız içten içe kanar, Yılgın raksında sarılışlarımızla bedenlerimizi titretirdik… Selahattin YETGİN |
kutlarım..