lateşyayeni mi çıkardın gözlerini nehrin yatağından bu renkte bakanını görmedim yüzünden hâlâ sular geçiyor bir alkım nehrinde akıyorum başım dönüyor lateşya resmine (bile) bakamıyorum doğurmaktan münezzeh değil mi tanrı yaratmayıp doğurmuş sanki kendime sancılıyım lateşya böyle mi doğarmış insan yokluğuna sakat bir doğum eski hayatımda da yoktun diye gitmiştim, nasıl doğarım tanrıya inandım yeniden lateşya sen varsan tanrı da vardır tanrı her yolu denedi sevdirmek için kendini sevmek ne kelime tapıyorum şimdi ateşi buldum dokunmadan lateşya tapınmadan ateşe tapıyorum şimdi ömer faruk hatipoğlu (deliler teknesi, sayı: , 2007) |
tebrikler efendim...