her cenaze tabutunda bir ülkeyi götürüyor


önder otçu’ya


yok yoksuldu
annesi, kardeşi, kimi varsa yoksuldu

öldürdüğünün
altında, kaysa denizi mezar edecek dağlar
üstüne bir kürek toprağı yoktu

öldürüldü
kurşun kanından okudu adresini
dört nala ölüme giden bir ata
ayağından bağlandı annesi
ve kardeşi, kimi kimsesi


sonra kireçlenmiş tahtalara sarıldı
kireçlenmiş tabut kanlı bir sancağa
içinde kırık gücenik bir dal gibi duruyordu
anne yanık... baba ezik... kardeş eğik bir dal
gökyüzü dokunsa kök salacaktı yeniden
kırık dal

...

ve daha çok ölüm için köpürdü karada
kara bir deniz gibi dalgalanan kalabalık

yollar kesildi ölüye saygı diye
diriler, üç dakika saygı kadar diri değildi



her cenaze tabutunda bir halkı götürüyor




burda ağlayacağım komutan
burda yetimi olacağım ölen askerin
yarım kalmış karısı
canlı mayın anası
ağladıkça kini dökülen kardeş
ülkesi olacağım bayrağı üzgün

burda ağlayacağım hey, kod adı şer*
burda kod adım aşitî, helbest*
burda bir gözüm cuma annesi
fatih’te iki rekât namazda ağlar
bir gözüm cumartesi
sonra pera’da efkâr

değil bu dışavurumu aczimin
zehri gözlerimden akıtmak için
dokunmayın pazarsız ağlayacağım
burda ölecek, sonra ablam olacağım
burda ölecek, sonra oğlum

bir türküm kocatepe’de içimde aykırı sloganlar
bir kürdüm cenazesiz yas evinde içimde sıradağlar

burda duvar, şurda duvar, orda duvarlar
artık bir museviyim gülmeye başladım
bir iseviyim artık vurmaya
kısasa kısas; savaşa barış, muhammediyim




her cenaze tabutunda bir dünyayı götürüyor




her cenaze bir ülkenin gözyaşıyla yıkanıyor
ağladık
boğulsun diye yüreği kanında gömülüler
açılır diye kör gözler, ağladık
kör olduk
gözyaşımız bin yıla yeter
ağıt deniz yükseltti, nerdeyse tufan
belki deniz ağladı
tufana anadolu batmaz gemidir
sisini dağıtır mı gözyaşı
gülmeye giden rüzgârsız yolun
sisini dağıtır mı
yas dağılsın yeter ağladık

ey apoletli apoletsiz komutan
ey kadim dostluk
ey bu toprağın yarattığı
yaratan sıfatlı “halk”
ey sıcak deniz, ey koyu ırmak
ey tükenen canlı, çekilen kan, sönen fer
ey acıları teriyle atan
ruh gibi yürüyen kalabalık
bu coğrafyanın aldığı almadığı her şey
ve siz dağlar gibi yazmadıklarım:
barış için...
jı bo yekitî...jı bo helbest*
gelecek tam karşınızda tekmil bekliyor
-içtimaa !



kan grubumuz tutmayacak artık vampirlerle



ömer faruk hatipoğlu


(ateşi utandıran yangın, 2006)


*şer : savaş, kavga / aşitî: barış / helbest : şiir / yekitî :birlik / jı bo yekitî : birlik için / jı bo helbest : şiir için