Lütfen DönHüzünlü bir şarkı açmalı şimdi Bol köpüklü az şekerli bir türk kahvesi yanında Ve gecenin avuçlarından öpmeli Miski amber sürmeli odamın duvarlarına Ki yalnızlığın genzi yakan kokusu çalınmasın burnuma Biliyor musun? Yokluğun umurumda olmazdı Üşümeseydi ellerim Ve korkmasaydım karanlıktan Terk edilmişliğim umurumda olmazdı Çiçekleri beraber sulamanın keyfini tatmasam. Koymadı diyorum ya gidişin Yalan söylüyorum Ne içtiğimden zevk alıyorum Ne sevdiğimden Bildiğim tek şey Canım çıkana kadar ağlamak istediğim Sen! Ana dili aşk olan bütün sevdaların piri İllegal bütün aşkların en masumu Çal yalnızlık peşrevini Kulaklarımın pası silinsin Gözlerimden dökülen yaşlar Gönlümden alıp gitsin hüzünleri Bilinen bütün gerçeklere kapatıp gözlerimi Hiçe saydığım bütün geç kalmışlıklarımı alıp yanıma Yokluğunun uğramadığı bir şehir bulmalıyım Acının ve yalnızlığın uğramadığı Yani sevdanın hiç düşmediği bağırlara Bu gece seni düşünmenin tam vakti Şavkını sermişken ay, denize Bütün susturulmuş sevdalar adına kutsuyorum kendimi Şaraba ve ekmeğe gerek yok Mühürlemiş dudağımı sigaram İlişmişken kırık makamlı bir beste dudağıma Öyle alelade yazıp elime tutuşturduğun notu çıkarıyorum çantamdan Seni çok seviyorum yazdığın hani Uzun uzun okuyorum o üç kelimeyi Seni çok seviyorum Lütfen dön! G.Sarıoğlu İkibinonüçün/dördüncüayının/yirmialtıncıgünü Geceye/yürürken/gün . |