USTAMBir fırtına aldı umutlarımı ustam Hayallerim bir bulutta asılı kaldı Soyka bir karanlık parçaladı çocuk bakışlarımı Güneşimiz battı Gölgemiz yalnızlığımıza kaldı Ellerimde nasırlar bana kaldı ustam Biz direnmeyi öğrendik ustam Yılmamayı öğrendik Yaşamayı öğrendik Yaşatmayı öğrendik İnsanlığı öğrendik Varlığımızda şerefimizi çoğalttık Ekmeğimizi bölüştük Suyumuzu beraber içtik Sevgimizi paylaştık Yollarına ömrümüzü serdik Ser verdik sır vermedik ustam Derdim yürektedir ustam Ellirim soğuktur Genzim yanıktır Beşikkten mezara düşmüştür tüm umutlarım Derin bir nefes almak istiyorum Yalansız bir nefes diyorum ustam Bir tutam özlemden başka Hiçbirşeyim yok sana anlatacağım ustam İnsanlar öyle hain ki ustam Dostun kim Düşmanın kim Sevdalın kim Bilmiyorum ustam Bilmiyorum işte Öyle yalan bir dünyada yaşıyoruz ki Yanında olanlar Çekip gidiyor ustam Birer birer uğurluyoruz Öteki tarafa Ellerimizde güller solup düşüyor toprağa Düşlerim bir ağaçta asılı kaldı ustam Bir rüzgar çıksa uçup gidecek gibi Öylece sallanır durur Sevmek sevilmek istiyorum ustam Pürüzsüz bir sevgi diyorum buna İçinde kendi kendini inşa etsin istiyorum Demirinden çimentosundan çalmasın Kağıttan gemiler yapmasın ustam .. İbrahim DALKILIÇ |