Şimdi bir yalnızlığın tarihini karalıyorum sen diye sayfalara
Adı başka iklimi başka bir ülke gibi anıyorum seni satırlarımda
Altın sarısı saçlarını kumsallara
Maviş gözlerini kıyıya çarpan dalgalara benzetip
Yüreğimi salıyorum yakamozlarına
Düş yangınıyım hayalperestim umutsuz limanlar peşinde savruluyorum
Alaborayım kah batıp kah soluklanıyorum ufkunda

Umut var mı bahtımıza düşen ayrılıklarda
Yoksa bir son mu hayatımıza düşen
Yağmur sonrası ahde vefalar
Bilin mezemi sürükleniyoruz çaresizce
Her gidişin bir dönüşü olur mu uçsuz bucaksız yollarda
Var mı bu karamsar karanlık gecenin sonunda
Aydınlığa çıkan dar bir patika

Fikrim paslı gecelerin hüznünde saklı şimdi
Gözlerim penceremden sızan loş ışıklarda dolanan gölgelere sabit
Deli diyorlar ya şimdi bana bilmezler hangi kahpeliklere gebe kalmış yüreğim
Bilmezler ki ne çok sevip sevilmemiş ellerim
Ah sancıyan kaderim söylenecek söz bırakmadın dimağımda
Yoruldum artık sevgiden yana yoruldum uykusuz şafaklara uyanmaktan
Alacaksan al düşlerimi benden dayanılmaz nöbetlere dikiliyor hayallerim

Ey vefasız yar yüreğime akıttım ardından düşen yağmur tanelerini
Ölüm kadar üşüyorum ölüm kadar yas içinde gözlerim
İsyanıma sıkılmış üç şarjör gibi düşlerim paramparça
Biliyorum hangi yana dönsem
Bütün yalnızlıklarım düşer zifiri karanlığın kucağına
Biliyorum yokluğuna alışmalıyım ne kadar zor olsa da
Ve sensizliğimi asıp yıldızlara
Güneşe koşmalıyım fütursuzca

Yalnızlığıma alıştım artık
Tepemde dolanan kara bulutlar gibi
Yüreğim hep sisli göz gözü görmüyor
Kalbim bitkin ciğerlerim anason kukusuyla pas içinde
Dokunsan patlayacak hayallerim kan revan içinde
Bilmiyorlar ki
Çıplak bir çocuğun mahzun bakışlarıyla,
Kükreyen gururun çaresiz kalmasıyla
Yada topraktan gelip toprağa dönme inancıyla seviyordum ben seni
Bu uslanmak bilmeyen yüreğimle son kez haykırıyorum sana
Dön,dön ve aşka rivayet et sevgilim aşka rivayet et