Bekliyorum
Yalnızlığın haritasında
Umudun olmadığı bir coğrafyada Gün batımlarına gebe kalmışken yüreğim Ben senli sensiz hayallerimde Keşf edilmemiş umutları keşf ederdim sinemde Bazen ayın denize yansıyan yüzüne gözlerimi kısıp Gecenin ağlayan saatinde Gönül oltama taktığım hüznümü atıp yakamozlara Ağır ağır çekiyorum sensizliğin matemini Bu kaçıncı yas tutuşum kaçıncı iç çekişim bilmem Her defasında karanlık odamın kuytusunda Sehpasını kurduğum dar ağacına Sol yanımdaki sevgiye dair her kelimeyi asıp Öznesiz cesetlerini taşıyorum omuzlarımda Şimdi gecenin uykuya mahrem saatlerinde Sensizliğin korkusunu benimsemiş tenimde Aşkın içinde yalnızlığın olduğunu bile bile Sessiz çığlıklar içinde dolanıyorum Çıkmaz sokakların tedirginliğiyle Haykırmak istediğim onca şey varken sana ait Usumda kayboluyor bir araya getiremediğim heceler Anlamsız tarif edemediğim cümleler çıkıyor dudaklarımda sessizce Kimi zaman Gölgeler arasında kaybolan bir firari Kimi zamanda üçüncü sayfa haberlerinde çıkan Yüreği kelepçeli bir düş masalcısıyım Satırlarıma düşen gök mavisi gözlerine Bir bir konduruyorum dudaklarımdaki yıldızları Kimseye dokundurmadığım bakışlarımı Sisli hayallerimdeki resmine saklıyorum Ve bekliyorum bekliyorum sadece Gecenin ardından doğan yeni günle gelen Senli güneşimi bekliyorum Mehmet Kaya ( andar ) |